Εισαγωγή: Τα γεγονότα σε γενικές γραμμές
Οι ριζες του εμφυλιου πολεμου βρισκονται στην Κατοχη (Απριλιος-Ιουνιος1941----Σεπτεμβρης-Νοεμβρης1944) της Ελλαδας απο την Γερμανια και τους συμμαχους της Ιταλια και Βουλγαρια. Κατα την Κατοχη προκληθηκαν δυο ειδη εμφυλιας διαμαχης:
- μεταξυ συνεργατων των Γερμανων και αντιστασιακων (αρχισε το 1941)
- μεταξυ των ιδιων των αντιστασιακων (αρχισε το 1942)
Το ειδος 1. της διαμαχης ηταν πολυ διαδεδομενο στην υπο την γερμανικη κατοχη Ευρωπη. Οι συνεργατες των Γερμανων ειχαν την ταση να αντιμετωπιζουν τους αντιστασιακους σαν παρανομους και οι αντιστασιακοι τους συνεργατες σαν προδοτες. Γενικα μιλωντας οι συνεργατες ειταν Δεξιοι, και οι αντιστασιακοι αριστεροι.
Οι ξενες δυναμεις κατοχης χρησιμοποιουσαν διαφορα τεχνασματα και πιεσεις για να στρατολογησουν τους ντοπιους, και εβρισκαν συνεργατες μεταξυ ανθρωπων που διακρινονταν απο τους συμπατριωτες τους σε οικονομικους (πανω απο ολα εκεινα τα χρονια οι οικονομικα συνεργαζομενοι ειταν αρκετοι και προερχονταν απο ολα τα κοινονικα στρωματα και δεν δυναται να περιγραφουν οπως επεμεναν οι ριζοσπαστες αντιστασιακοι σαν: μια μικρη ολιγαρχια πλουτοκρατων) αλλα και σε εθνολοξικους και αλλους παραγοντες. Το αποτελεσμα της ξενης (Γερμανικης)επεμβασης ηταν η διευρυνση παλιων διαιρεσεων στις κατακτημενες κοινωνιες που επεφεραν βαθυτατες εχθρες μεταξυ των λιγοστων που επωφελουνταν απο την Κατοχη και των πολλων που υπεφεραν απο αυτην.
Στην Ελλαδα οι πολλοι αντιπροσοπευαν ενα ευρυ κοινωνικο φασμα και υπεφεραν απο οικονομικες στερησεις τοσο σκληρες, ωστε οι προπολεμικες διακρισεις μεταξυ τους να γεφυρωνονται απο την κοινη φτωχια και το κοινο μισος κατα των λιγων επωφελουμενων. Ετσι η Υποσχεση των Αριστερων αντιστασιακων οτι θα απαλλοτριωσουν τις περιουσιες των ατομων αυτων, ειχε πολυ ακρεες επιπτωσεις στην δραση κατα της Αριστερας μετα την αποχωρηση των Γερμανων οπως θα δουμε.
Το ειδος 2. της διαμαχης αναμεσα στις αντιστασιακες ομαδες αυτη την φορα εγινε ιδιαιτερα πικρο απο την επαυριο της αναχωρησης του εχθρου (Γερμανων) απο την χωρα (αφηνοντας ενα κενο εξουσιας, εξ ου και η εμφυλια διαμαχη για την πολιτικη επιβιωση της μιας η της αλλης πλευρας) λογω της αγωνιας που επικρατουσε αναμεσα στον πληθισμο.
Ο λεγομενος Εθνικος Διχασμος εμφανιστηκε πολυ πριν την γερμανικη εισβολη κατα τον Α' Παγκοσμιο Πολεμο μεταξυ δυο ομαδων τους Βενιζελικους και τους Αντιβενιζελικους καθε μια απο τις αοποιες κατεκτησε διαδοχικα και σε διαφορετικες στιγμες την εξουσια και απεκτησε μεγαλο οιρμο μεταξυ των αξιωματικων της αστυνομιας, και των ενοπλων δυναμεων. εκτος αυτων το 1920 ξεσπασε ακομα μια διαμαχη μεταξυ των παραπανω (που χαρακτηριζοναν επισης σαν αστικα κομματα) το ΚΚ απο την αλλη. Η αστυνομια ηταν η πρωτη γραμμη της αστικης επιθεσης κατα του Κομμουνισμου και το 1929 της δοθηκαν μεγαλυτερες εξουσιες για να μπορεση να προβει σε μεγαλυτερης κλιμακας διωξεις εναντιων εκεινων που γενικα αποκαλουσε ανατροπεις.
Το 1935 μετα το αποτυχημενο βενιζελικο παξικοπημα και την επακολουθο εκκαθαριση των βενιζελικων αξιωματικων απο την αστυνομια και τις ενοπλες δυναμεις οι βενιζελικοι τωρα ενιωθαν ελξη προς τους κομμουνιστες χαρη στην κοινη εμπειρια των διωγμων που συνεχιζονταν απο τους εκπροσωπους του αντιβενιζελικου καθεστημενου , μεγαλο μερος του οποιου θα επιζουσε στις ενοπλες δυναμεις και στην αστυνομια σ' ολη την διαρκεια της γερμανικης Kατοχης και μετα. Οι κομμουνιστες υιοθετωντας την πολιτικη του Λαικου Μετωπου διευρυναν το υφος τους, ωστε να ειναι αρεστο και ελκυστικο σε πολλους βενιζελικους ενω οι αντιβενιζελικοι απαρτιζοταν απο αυταρχικους στρατιωτικους και πολιτικους που ειχαν την ισχυρη υποστηριξη του στρατου και της αστυνομιας.
Στα 1936 ο Ιωαννης Μεταξας και οι συνεργατες του πηραν την ηγεσια του αντιβενιζελικου στρατοπεδου και εγκαθιδρυσαν μια δικτατορια που καταδιωξε τους κομμουνιστες με μεγαλυτερη αποτελεσματικοτητα και σκληροτητα απο τις προηγουμενες κυβερνησεις. Οι περισσοτεροι κομμουνιστες ηγετες μπηκαν στην φυλακη υπο σληρες συνθηκες. Απελευθερωνονταν μονο αυτοι που απαρνιωνταν την ιδεολογια τους πραγμα που ειχε σαν συνεπεια την καταστροφη της εμπιστοσυνης απεναντι στους συντροφους τους.
Aυτη η δικτατορια αρνηθηκε επισης να αποκαταστησει τους εκκαθαρισθεντες αξιωματικους του κινηματος του '35. Παρολα αυτα με τον αντικομμουνισμο της, την αποτελεσματικοτητα της στην διακυβερνηση, και με τον στιβαρο ελεγχο του κρατικου μηχανισμου απεσπασε την υποστηριξη και ανοχη μεγαλου μερους της διοικητικης, στρατιωτικης, εκπαιδευτικης, τραπεζικης και οικονομικης ελιτ. Ταυτοχρονα ηταν τοσο καταπιεστικη, ωστε οι ενεργοι υποστηρικτες της αποκτουσαν πολυ κακο ονομα για το πληθος , και αποσπουσαν το μισος των κομμουνιστων.
Παροτι δεξιου χαρακτηρα το καθεστως του Μεταξα αντισταθηκε στους εισβολεις και ανατραπηκε απο την γερμανικη εισβολη. Ο διαδοχος ηταν ενα καθεστως συνεργατων του κατακτητη το οποιο προσπαθησε (με οχι μεγαλη επιτυχια λογω του απολυτου μισους κατα της εχθρικης Κατοχης) να διατηρησει την υποστηριξη των κρατικων αξιωματουχων και κυριως των δυναμεων ασφαλειας. Αυτη η κατασταση σημαινει κενο εξουσιας (οπως συνεβει και σε αλλα μερη της Ευρωπης και αντολικης Ασιας εκεινη την περιοδο) το οποιο εκμεταλλευτηκε το ΚΚ για να μεταβληθει απο περιθωριακη, σε κυριαρχη δυναμη. Αυτο το πετυχε παιρνοντας την πρωτοπορια στην αντισταση κατα του εχρου και δημιουργωντας το ΕΑΜ το οποιο ειχε τεραστια δημοτικοτητα.
PS1: Δεν ειμαι πολωμενος ουτε τοσο δα (μα περιεργος ιστορικα ναι) οπως με διδαξε ο συγχωρεμενος πατερας μου που εζησε τα γεγονοτα πανω στο πετσι του στον οποιο αφιερωνω αυτο το post._
PS2 : Συνχρονως δεν εχω ιδεα για την απιθανη πολωση του ιστορικου David H. Close απ' οπου πληροφορηθηκα. Οποιος γνωριζει περισσοτερα ας αφησει ενα post παρακατω
No comments:
Post a Comment